W wieku dziesięciu lat Gisho została wyświęcona na mniszkę. Otrzymała takie samo wykształcenie, jak mali chłopcy. Kiedy skończyła lat szesnaście, zaczęła podróżować od jednego mistrza do drugiego, studiując pod bacznym okiem każdego z nich.
Spędziła trzy lata z mistrzem Unzanem, sześć lat z Gukei, ale nie mogła doznać czystej wizji. W końcu udała się do mistrza Inzana.
Inzan nie wyróżniał jej ze względu na płeć. Karcił ją z siłą huraganu. Poszturchiwał i uderzał, by przebudzić jej wewnętrzną istotę. Gisho przebywała u Inzana przez trzynaście lat, aż wreszcie znalazła to, czego szukała!
Na jej cześć Inzan napisał poniższy poemat:
Pod moim kierunkiem mniszka ta studiowała przez trzynaście lat.
Wieczorami kontemplowała najgłębsze koany,
Ranki spędzała w objęciach innych koanów.
Chińska mniszka Tetsuma przewyższała wszystkich przed sobą,
A od czasów Mujaku, nikt nie był tak prawdziwy jak Gisho!
Mimo tego, jeszcze wiele bram będzie musiała przejść.
Nadal powinna otrzymywać ciosy mojej żelaznej pięści.
Po osiągnięciu oświecenia Gisho udała się do prowincji Banshu, gdzie założyła swoją własną świątynię zen i nauczała dwieście innych mniszek, zanim odeszła z tego świata pewnego roku w miesiącu sierpniu.