Słynnego japońskiego poetę zapytano, jak napisać chiński wiersz.
– Typowy chiński wiersz składa się z czterech wersów – wyjaśnił. – Pierwszy wers zawiera fazę inicjującą; druga linia to kontynuacja tej fazy; trzeci wers odwraca się od tematu i wprowadza nowy, a ostatni łączy trzy poprzednie w jedną całość. Ilustruje to popularna japońska piosenka.
Dwie córki handlarza jedwabiem mieszkają w Kioto.
Starsza ma dwadzieścia lat, młodsza – osiemnaście.
Żołnierz może zabić człowieka swoim mieczem,
Ale te dziewczyny wycinają mężczyzn w pień swoim słodkim spojrzeniem.